Mesijanska zmija - prvi deo

NAPOMENA:

Ovaj tekst preuzet je iz moje knjige "Duh kontrainicijacije" u okviru mojih Sabranih ezoterijskih spisa

Za Alistera Krolija Skerletna Žena iz biblije predstavlja izopačenu sliku drevne magijske tradicije od koje je hramska prostitucija jedini zapamćeni oblik. O predstavi Skerletne žene u Apokalipsi Kroli, u „Knjizi Tota“ kaže da su proroci u osvit hrišćanske ere predskazali nastupanje sadašnjeg eona, koji dolazi nakon završetka ere Riba čiji je simbol bog koji umire i vaskrsava. Oni su dolazak doba Vodolije videli sa osećanjem, kako Kroli kaže, neizrecivog straha i užasa, jer nisu mogli da proniknu u suštinu smenjivanja eona. Po Krolijevom tumačenju, oni su svaku promenu smatrali katastrofom. To je razlog zbog kojeg su na račun Zveri i Skerletne Žene upućene žestoke pogrde u XIII, XVII i XVIII poglavlju Apokalipse. Opisujući jedanaestu arkanu „Tot tarota“, Kroli kaže da se iza likova Zveri i njegove neveste nalazi deset svetlećih zrakastih krugova. Po njemu oni predstavljaju skrivene sefire, još uvek bez pravog poretka, budući da svaki novi eon zahteva nov sistem svrstavanja u Univerzumu. U vrhu karte je prikazano znamenje nove svetlosti, sa deset rogova Zveri koji su zapravo zmije razaslate u svim pravcima da razore i iznova stvore svet.

Nije li upravo to funkcija vremena? Očigledno je da od civilizacije kakvu poznajemo neće ostati ni kamen na kamenu. U sistemu hrišćanske kabale staza tet, odnosno zmija (Skerletna žena), povezuje levi i desni stub Drveta života, odnosno sefire Hesed i Geburah, gde se tačno iznad središnje sefire Tifaret ukršta sa stazom gimel, koja se spušta od Ketera ka Tifaretu. Kenet Grant slovo gimel tumači kao pustinjski kovčeg koji je sinonim sa ženskom formulom očuvanja i nošenja. Ona prevozi putnike kroz pustinju mračnog boga Seta. U svojstvu Velike Majke ona nosi Dete, tzv bebu bezdana, izraz koji se odnosi na novorođenog adepta. Ta pustinja, kako to slikovito predstavlja Grant, razdvaja Sunce (Tifaret) od Skrivenog Boga (Keter).

Još jedan simbol vezan za stazu gimel jeste zvezda, odnosno pentagram. Tako ona sjedinjuje mesečev luk (polumesec) i zvezdu, poznate kao simbole islama. Ta zvezda je sačinjena od pet latiničnih slova V, što predstavlja otisak kamiljeg stopala u pesku, odnosno Krolijev magijski moto na stupnju Majstora Hrama: Vi Veri Universum Vivus Vici, odnosno V.V.V.V.V., koje čine pet uglova pentagrama. Rimsko slovo V je oznaka broja 5. Pet uglova daju iznos od 25, što sa pridodatim G (koje se nalazi u središtu masonske zvezde), kao latiničnim ekvivalentom hebrejskog gimel, čija je vrednost 3, daje broj 28, koliko ima dana u ciklusu mesečevih faza. Petokraka zvezda sa latiničnim slovom G u sredini, simbol je posrednika između čoveka i Boga. Između ostalog, taj posrednik je i znanje – gnozis. Takođe, slovo G, osim što ga možemo zameniti kovčegom, u njemu možemo prepoznati i stari germanski običaj sahranjivanja u brodovima, što svedoči o vezi između broda i velikog putovanja u zemlju mrtvih. U nekom naučno-fantastičnom smislu, simbolika kovčega, sarkofaga, čuna ili lađe, ukazuje na međuzvezdanog putnika koji u savršenom kosmičkom brodu (pentagramu), u stanju hibernacije, prelazi ogroman prostor-vremenski ambis. Velika Majka, kako kaže Erih Nojman, kao boginja groba, gospodarica je sveta mrtvih, ali istovremeno vlada i nebeskim svetom, čija su svetleća tela njene oči. Ona je ta koja odabranicima pomaže da prevaziđu prostor-vremenske ambise. Nojman ističe kako je upravo prostor, pored vremena, jedna od najznačajnijih projekcija Ženskog kao celine, što Veliku Boginju ujedno čini gospodaricom sudbine. Suština je prevazići tu fatalnost. To je uloga i svrha onog zrna muškosti u suštini ženskom univerzumu.

U Krolijevom tarotu imamo dva indikativna i uporediva ženska lika, otkrivenu i nagu Skerletnu ženu (gospodaricu Zveri) i iza velova skrivenu Prvosveštenicu, tj. Sunce i Mesec, koje u preseku formiraju broj 13 što je broj arkane Smrti, odnosno korenite promene, stvaranja i razaranja. Prvosveštenica je Devica, a Skerletna žena je Kurva. Obe karte predstavljaju drevne religijske koncepte i arhetipove. Jedna od božanskih atribucija karte Prvosveštenica je grčka boginja lova Artemida. Ona je istovremeno i boginja sudbine, mrtvih i noćnog putovanja, a što je povezuje sa geomantijskim simbolom mladog meseca – figurom Via, odnosno Put, a što ima veze i sa motivom raskršća, koji je osoben Gorgoni ili Hekati.

O broju 13, Kenet Grant u knjizi „Alister Kroli i skriveni bog“, kaže da je proteran u carstvo vradžbine i crne magije. Po Grantu taj broj označava jedinstvo budući da je to brojčana vrednost hebrejske reči ehad što znači „jedan“ (piše se kao alef-het-dalet, tj 1+8+4=13). Grant objašnjava da zato što trinaest meseci formira pun krug ili ciklus, lunarnu godinu od kojih svaki mesec ima dvadeset i osam dana. Kako je broj trinaest karakterističan za Mesec i žene, u kasnijim kultovima, koji su računanje vremena zasnivali na Suncu, a ne Mesecu, lunarne pojave su smatrane prokletim i izjednačavane su sa mrakom, bolešću i smrću. Nakon toga, kaže Grant, broj trinaest postaje simbol nesreće i nečistoće.

Erih Nojman u knjizi „Velika Majka“ kaže da Velika Boginja svojom moći navodi muškarce na krvoproliće. U jednom obliku reč je o samokastraciji njenih sveštenika, a u onom starijem, odnosi se na ratničko prolivanje krvi. Prvosveštenica je oblik Velike Boginje kao boginje lova i rata, odnosno smrti. O tom aspektu Velike Boginje Nojman kaže da ona magijski onečovečuje muškarce i pretvara ih u divlje zveri, koje kao pratioci Boginje idu u sopstvenu propast. Nojman ističe da je Boginja i u tom vidu gospodarica životinja, a orgijastički oblik njenog kulta budi u muškarcu grabljivu zver i ratnika. Kao gospodarica zveri (potnia theron), kaže Nojman, ona nije boginja kulturnog i zemljoradničkog razvitka, ne donosi donosi kulturu i običaje, već je bliska divljoj ljudskoj prirodi kojom upravlja instinkt. Po Nojmanu, strašna priroda ženskog može se pojaviti tako što sama Boginja ovaploćuje strašnu životinju, ili što njen strašni aspekt postaje opaka zver koja je prati i kojom ona gospodari.

U Nojmanovim rečima vidimo stapanje načela koja predstavljaju pomenute dve karte – Snaga (Strast) i Prvosveštenica. To su dva vida iste stvari. Osim toga, položaj staze tet, ukazuje na načelo ravnoteže, odnosno usklađenja dva načela. To znači da je bez više mudrosti, koja sa apstraktnih izvora nadahnjuje mesijansku Zmiju, nemoguće uskladiti revolucionarnu strast, čija je priroda rušilačka (Geburah), ali sa altruističkim porivima (Hesed). Strogost je Mač a Milost je Štap. I Štap i Mač svojstva su Zmije. Setimo se Mojsijevog štapa koji se pretvarao u zmiju, kao i štapova egipatskih sveštenika koji su je napadali. To je bio simbolički prikaz borbe Mesije sa klipotskim zmijama.