Car nosi
broj 4. To je broj celine, materijalne ravni, projekcije, poseda,
stabilnosti, čvrstine, ostvarenja, stvarnosti. Zakon, red, kvadrat, krst. U
vezi je sa brojem 10 (Točak sreće) kao zbir prva četiri broja:
1+2+3+4. Po Elifasu Leviju, 4 je broj sile. U nekom osnovnom smislu Car je
civilizator, tvorac i održavaoc carstva, autoritet velikog kultivisanja, rata
ali i gradnje. U kosmičkom smislu Car je simbol Logosa. Takođe, Car je i načelo
Oca, dominantne muške figure. Seli Nikols Cara opisuje kao faktor koji sređuje
naše misli i energije, povezujući ih sa stvarnošću. U istorijskom smislu uzor
lika prikazanog na karti Car mogao bi biti Aleksandar Veliki, čiji je prikaz,
po Agripi, talismanska slika moći, suverenosti i autoriteta. Ta predstava ima
svoje egipatske uzore budući da je Aleksandar bio opisivan kao Amonov sin, tj
Jupiter-Amonov sin u ulozi vladara sveta te je često prikazivan sa rogovima
ovna, životinje boga Amona. U srednjovekovnoj ikonografiji, Car predstavlja
sekularnu vlast koja se nalazi u nekoj vrsti podudarnosti i suprotnosti
verskoj, odnosno papskoj vlasti, što stvara naboj između Pape i Cara, kako u
stvarnom istorijskom smislu, tako i u odnosu te dve karte.
Keri Jejl Viskonti Sforca špil
U špilu
Keri Jejl Viskonti Sforca, Car nas gleda pravo dok sedi na stepenastom tronu
ukrštenih nogu, što ukazuje na usmeravanje energije. Upravo taj detalj on deli sa Obešenim čovekom, ali u suprotnim pravcima. U uglovima oko njega stoje četvoro njegovih slugu. To je izraz učvršćenog
položaja. Pomoćni lik u donjem desnom uglu karte drži njegovu krunu. Crni orao
se nalazi poviše njegove glave. U svojoj desnoj ruci drži žezlo, o čijem sam
simbolizmu dao osnovne natuknice u odeljku o Carici, dok mu je leva slobodna, odnosno prazna,
što izdaleka podseća na detalj iz Krolijeve Knjige zakona („zdrobio sam
univerzum“). To znači da je posao završen, neprijatelji su pobeđeni. Car iz špila Šarla Šestog sedi na tronu usmeren ka levo. U desnoj
ruci drži žezlo a u levoj kuglu. Noge su mu blago prekrštene. Pored njega kleče
dvoje slugu sa prekrštenim
rukama preko grudi (znak uskrsnuća).
U
Marseljskom špilu ga zatičemo kako stoji naslonjen na tron, prekrštenih nogu, desna preko leve. Prekrštene noge ukazuju
na odbrambeni položaj od štetnih uticaja (tzv zaključana aura), ali i na pozu
održanja energije. Usmeren je potpuno ka levoj strani i gleda pravo ispred,
držeći žezlo u desnoj ruci, dok je levu oslovnio na pojas. Taj stav ukazuje na posedovanje moći, vlasti, autoriteta i
rešenosti da se isti brane. Car je zemaljska imitacija Boga: Car na Zemlji a
Bog na Nebu, te u tom smislu oličava zemaljsku hijerarhiju vlasti i moć.
Njegove grudi krasi zeleni ukras koji visi na žutoj ogrlici. Pozadina je plava
u kontrastu sa crvenkasto-narandžastom zemljom. On ne nosi mač, već samo žezlo
sa krstom na vrhu, što ukazuje na njegovo posredništvo između neba i zemlje. On
je moćan, pa ipak, njegov položaj u Marseljskom špilu nije strog, nego više
nekako opušten. Štit mu nehajno stoji na tlu naslonjen iza njegovih nogu. On ne
strahuje za svoj položaj i ne muče ga brige. U njegovom carstvu je sve u
najboljem mogućem redu. To je vladar koji kao da je uhvaćen u trenutku dokolice
ili odmora. Seli Nikols kaže da je marseljski Car neformalno predstavljen kako
stoji na zemlji, u polju akcije. On je neposredni vođa, intimno povezan sa
ljudima. Ono što je veoma zanimljivo, Car u Marseljskom špilu ne nosi krunu
nego šlem, što ukazuje da mu je bliža akcija i vojevanje. To je vladar u
stalnom pokretu. Seli Nikols primećuje da se ruke marseljskog Cara međusobno
razlikuju. Onom jačom i većom, desnicom, on drži žezlo, dok slabijom i manjom
levom drži pojas. To znači da je često u prilici da zamahuje mačem.
Marseljski tarot
Po
britanskom sistemu atribucija ovom kartom vlada Ovan, a što Cara dovodi u vezu
sa zlatom, odnosno zlatnim runom, za koje Fulkaneli kaže da predstavlja naziv
za materiju koja je pripremljena za Delo kao konačni rezultat. Fulkaneli navodi
Pernetija i kaže da adepti svoj čelik izvlače iz stomaka Arijesa (Ovna, odnosno
zlata), a taj čelik nazivaju i magnet. Magnet služi za privlačenje nebeskih
uticaja radi njihovog prenošenja na zemaljski plan. Setimo se stiha iz Knjige
zakona: „od zlata kuj čelik“. Osim toga imajmo na umu i sledeće: Car je i
Jagnje, prisutno u Krolijevoj verziji karte, čijom se krvlju (krv zlata),
kupanjem u njoj, regenerišu oni blagosloveni. Kroli u ovoj karti vidi ideju o
vlasti i ideju o alhemijskom načelu Sumpora.
Osvald Virt u Caru vidi otelovljenu aktivnu moć, unutrašnju vatru, odnosno, poput Krolija, Sumpor alhemičara. To sve lik Cara predstavlja aktivnom crvenom bojom. Po Juliusu Evoli, prioritet crvene boje i vatre ukazuje na kraljevske misterije i magijsku tradiciju u najvišem smislu. Za van Rijnberka, Car predstavlja nadmoć inteligencije u svetovnom i materijalnom redu, uspeh, moć, vlast itd. Car je oličenje moći i veličine. On je vlast, ali predstavlja i nasilje koje vlast vrši. Ako je Carica država, Car je državnik. Predstavlja zaštitu ali i vladavinu razuma. Tu nije reč samo o fizičkoj zaštiti, nego i mentalnoj, jer Car predstavlja načelo klasifikacije utisaka, racionalnog procesa koje štiti svest i daje joj orijentire. Car uvodi red u vrenje mentalnih slika koji proizilaze iz Carice. Priroda Cara je solarno-marcijalna čime se naglašava načelo imperije, njeni dometi, mudrost, sveobuhvatnost, univerzalnost i zrakasto širenje iz jednog centra apsolutne političke, ekonomske i kultne moći. Vejt kaže da se tajna ove karte zove još i Kockasti kamen koji predstavlja vladu, zaštitu, stvaralački i inteligentan rad, postojanost, stabilnost, tradiciju, autoritet, ali i tiraniju, apsolutizam. Virtov Car sedi na kockastom tronu koji predstavlja materijalni svet i njegova četiri elementa (vladar četiri strane sveta). I dalje, prisutnost kocke ukazuje na njegovu mudrost i moralno savršenstvo. Na ovom mestu napraviću malu digresiju u pogledu simbolizma kocke te se opet pozvati na Fulkanelija koji kaže da kocka označava tesani kamen (u obliku kocke), kamen mudrosti i kamen temeljac Crkve i dodaje:
„Međutim, kako bi bio pravilno podignut, nad tim kamenom se mora tri puta uzastopno mora ponoviti isti niz od sedam zahvata, što je ukupno dvadeset i jedan. Ovaj broj tačno odgovara zbiru tačaka obeleženih na šest lica kocke, jer kada se prvih šest brojeva sabere, dobije se dvadeset jedan. I sva tri niza od po sedam sabraće iste brojeve u bustrofedonu:
1 2 3
6 5 4
Kada se postave na presek stranica upisanog šestougaonika, ove brojke prevešće kružno kretanje svojstveno tumačenju druge figure koja predstavlja simbol Veledela, zmije Uroboros... ova aritmetička posebnost, u savršenom skladu sa radom, potvrđuje da je ispravno što se kocki pripisuje da je simbolički izraz naše mineralne kvintesencije. To je Izidina tablica koja tvori kockasto prestolje velike boginje.“ Fulkaneli, Alhemijska boravišta, tom II, Službeni glasnik, Beograd, 2009, str 44.
Vivil špil
Kakve veze
velika boginja ima sa Carem? U starim carstvima i kraljevstvima Mediterana i
Bliskog istoka, novi vladar je obezbeđivao svoj legitimitet tako što bi bio
prihvaćen od strane sveštenice velike boginje, u njenom hramu, a ta boginja je
upravo ona čiji je kosmički simbol zvezda Danica, odnosno Venera: Inana, Ištar,
Astarta, Afrodita... Otud je Car onaj ko se u bibliji pominje kao Helel ben
Šahar, odnosno Sin zore, sin jutarnje zvezde, što je u hrišćanskoj
mitologiji poprimilo oblik Lucifera. Time otkrivamo da je u drevnom paganskom
ključu Prvosveštenica igrala ulogu autoriteta koji potvrđuje i legitimiše
položaj Cara, kao što je u hrišćanskoj Evropi tu ulogu igrao Papa. Mistični
naziv ove karte, po Zlatnoj zori, nosi naziv Sin zore, što se može
odnositi na ezoterijsko zvanje drevnih kraljeva i vladara na Bliskom istoku. Oni su mogli biti proglašeni vladarima jedino ukoliko za to imaju
blagoslov prvosveštenice Ištar, Inane, Astarte, Afrodite.
Trouglovi
koje Car ima na glavi, po Vejtu, predstavljaju univerzalni suverenitet. Robert
O'Nil u pozadini Vejtovog Cara prepoznaje drugu reku Rajskog vrta. Daniel
Gunter, u knjizi
„Inicijacija u Eon Deteta“, kaže da je u Krolijevoj vizionarskoj
knjizi „Vizija i glas“ prikazano uništenje Krsta Patnje (prestola hrišćanskog Mesije) i
razaranje Imena Jehova koje je pečatilo utvrđenje. Kako je objasnio Gunter, kubni kamen o koga je ime Jehova razbijeno, ima 6 strana sa 12 linija i 8 vrhova, čiji je ukupni zbir 26 te predstavlja ravnotežua elemenata u Tetragramatonu. Ali i više od
ovoga, Kubni Kamen je Carev Presto. Carev presto koji Gunter pominje je onaj na
koji je posađena figura vladara u prikazu tarot karte Car. U „Viziji i glasu“ Kroli kaže: „Zapečatite knjigu pečatima Skrivenih Zvezda: jer
tokovi Reka su se spojili i Ime Hebreja je razbijeno u hiljadu komada (o
Kockasti kamen).“ Reke koje se ovde pominju su četiri rajske reke o čemu Gunter
kaže da je prema dogmatskoj kabali zapadnog misticizma, reka Naher bila opisana
kako iz rajskog vrta otiče u sefiru Daat koja predstavlja znanje, a koja se
tretira kao lažna sefira. Iz Daata, ona se deli na četiri toka: Pison (vatra)
koja se uliva u sefiru Geburah (Strogost, Mars), Gihon (voda) se uliva u Hesed (Milosrđe, Jupiter), Hidikel (vazduh) u Tifaret (Lepota,
Sunce) i Frat (odnosno Eufrat, zemlja) u Malkut (Kraljevstvo, Zemlja). Bog je
nakon Adamovog pada postavio četiri slova IHVH između opustošenog Rajskog vrta
i više božanske trijade predstavljene sefirama Hokmah (Mudrost), Binah
(Razumevanje) i Keter (Kruna). Tako je tih četiri pomenutih reka formiralo krst
na kome je drugi Adam, odnosno Hrist, Mesija – razapet.
Pierpont Morgan Bergamo špil
Na Carevom
štitu, kao i u slučaju Carice, nalazi se orao. U slučaju Carice taj orao
označava imaginacijsku jasnovidost, dok je kod Cara reč o oštroumnosti, ali to
nije sve. Naime, orao je ptica izvanrednog vida, pa otud Car i Carica imaju
vanredan uvid, što predstavlja solarno svojstvo. Upoređujući dva orla sa
štitova carskog para u Marseljskom špilu, Seli Nikols primećuje da su krila
Caričinog orla raširena na gore, kao da će poleteti, dok su krila Carevog orla
nalik predstavama anđeoskih krila a što podseća na oblik Caričinog prestola.
Tako možemo zaključiti da su Car i Carica u međusobnom odnosu koji može biti
predstavljen istočnjačkim simbolom za jin i jang, s tim što ulogu muškog načela
kod Carice ima orao na njenom štitu, dok je žensko načelo kod Cara
predstavljeno ženskim orlom na njegovom štitu.
Elifas Levi smatra da ova karta simbolizuje tetragramaton i odgovara magijskim operacijama zazivanja elemenata. Za Pola Fostera Kejsa, Car je simbol Velikog arhitekte univerzuma i konstitutivne moći. Menli Palmer Hol u ovoj arkani prepoznaje veliko božanstvo koje su pitagorejci poštovali u obliku tetrade. Hol primećuje da njegovi simboli ukazuju da je Car zapravo demijurg. Po sistemu Zlatne zore Car je povezan sa hebrejskim slovom he, dok je u francuskom sistemu povezan sa slovom dalet. Alister Kroli Caru dodeljuje slovo cadi, odnosno, stazi cadi dodelio je kartu Car, dok je kartu Zvezda povezao sa hebrejskim slovom he. O tome Kenet Grant kaže da je he:
„pripisana Majci i petokrakoj zvezdi fizičke reprodukcije: dvostruka krv majke predstavljena simbolom Vodolije sa njegove dve struje životodavnog fluida... Značajno je to što Vodolija, taj Zvezdani skup koji simboliše dvojnu struju magijsko mistične energije u čoveku ne povezuje sfere Jesod i Necah (Meseca i Venere) kao ranije, već sfere Zodijaka (Hokmah) i Sunca-Sina (Tifaret), dajući tako ključ za formulu ovog Eona. Nije više taj ograničeni venerijanski zrak koji je pomešan sa Mesecom iluzije i veštičarstva onaj koji proizvodi sjaj objektivnog postojanja, već je to savršena mešavina stelarne struje, koju predstavlja Hokmah, sa strujom solarno-falusne svesti u čoveku. Drugim rečima, priliv stelarnih energija izvan sunčevog sistema se uliva kako bi prosvetlio Sunce našeg sistema, koje je niko drugi do Ra-Hoor-Khuit, Krunisano i Osvajačko Dete, Horus Pobednik.“ Kenet Grant, Kultovi senke, Esotheria, Beograd, 1998, str 27.
Krolijev špil
Takođe,
važno je naglasiti još nešto. Kako je, po Zlatnoj zori, slovo he
hebrejski atribut karte Car, a tom slovu odgovara znak Ovna, otud moramo
razmotriti još
neke činjenice. Kod Egipćana Ovan je prikazan kao jagnje
krunisano krugom, poistovećivano sa bogom Amonom, kome je pripisivano načelo
vladavine, a što se sasvim lepo slaže sa duhom karte Car. Krug je arhetip krune
i označava savršenstvo, budući da krug predstavlja projekciju tačke, koja je
takođe simbol savršenstva. Kružnost u tom smislu označava nebo, odnosno nebeski
uticaj i nebeski izvor legitimiteta. Za krunu se u Rečniku simbola kaže
da ona ne predstavlja samo vrednosti glave osobe na koju je posađena, nego i
vrednosti svega onoga što nadvisuje tu glavu. Kruna je znak moći i svetlosti.
Zato su u Egiptu krune mogli nositi samo vladari i bogovi. U poznatoj
astrološkoj gravuri Erharda Šona iz 1515. godine, prikaz Cara nalazi u desetoj
kući zodijaka (kuća dostojanstva).
Vejtov špil
Akađani su
sazvežđe Ovna poistovećivali sa obrednom žrtvom. Dakle, ovde imamo žrtveno
jagnje, što podseća na mesijanski motiv kasnije upotrebljen u hrišćanstvu da
označi Hrista kao žrtveno jagnje koje na sebi nosi grehe čitavog čovečanstva –
„Evo Jagnjeta Božjeg koje odnosi greh sveta!“ (Jovan, 1:29) / „Jagnje
zaklano dostojno je da primi moć i bogatstvo i mudrost i snagu i čast i slavu i
blagoslov.“ (Apokalipsa, 5:12). I tu je takođe prisutna poveznica
vladara sa obrednom žrtvom, bilo da je on lično u ulozi onog ko žrtvuje ili je
sam žrtvovan. Hrist je istovremeno i kralj i obredna žrtva. U eshatološkom
smislu karta Car prikazuje Hrista u ulozi vladara. U grčkoj mitologiji, ovo
sazvežđe predstavlja ovna sa zlatnim runom koje je poklon
boga Hermesa beguncima Friksu i Heli. Kada je stigao u Kolhidu, Friks je
žrtvovao ovna bogu Zevsu, a njegovo runo obešeno je u Marsovom gaju odakle ga
je kasnije uzeo Jason. Po Ptolomeju, zvezde na glavi Ovna imaju prirodu Marsa i
Saturna, one u njegovim ustima slično Merkuru, a one u zadnjoj nozi poput
Marsa, te one sa repa kao Venera. Najsjajnija zvezda sazvežđa Ovan je Hamal
čiji je simbolični naziv „smrtna rana“, a koja, prema Ptolomeju, ima prirodu
Marsa i Saturna te uzrokuje nasilnost, okrutnost i zločin.
